Seguindo as indicacións de Anxo Fariña,os que asistiron ao Obradoiro, explican aos seus compañeiros/as como facelos e todos a facer caligramas, e moi divertido e hai que poñer en xogo moitas ferramentas imaxinativas para conseguir estes resulatados:
lunes, febrero 25, 2008
DEBUXANDO PALABRAS- ESCRIBINDO DEBUXOS
Seguindo as indicacións de Anxo Fariña,os que asistiron ao Obradoiro, explican aos seus compañeiros/as como facelos e todos a facer caligramas, e moi divertido e hai que poñer en xogo moitas ferramentas imaxinativas para conseguir estes resulatados:
sábado, febrero 23, 2008
" O LADRÓN DE PALABRAS"
Hoxe no Pazo de Cultura xunto cos compañeiros/as do cole de Lérez, asistimos ao Obradoiro presentación do libro de Anxo Fariña. Debuxamos con palabras!!!!
viernes, febrero 22, 2008
"Hai un lugar no mundo máxico de cada día que se chama Verducido e,
en Verducido hai unha escola soleada, e na escola soleada hai nenas e nenos
que usan os lápis ata que se fan case pulgas.
Un minuto antes de se converter en pulgas de todo, os deixan sobre a mesa;
e como aínda non son pulgas de todo e non brincan, a mestra gárdaos facilmente.
Pero como, anque non son pulgas de todo, se son algo pulgas,comezan a picar.
E a quen pica un lapis que é pulga?
Pois á imaxinación!...
E a pouco que rañemos na imaxinación, que sae?
Un conto!
Un conto como este que tendes nas mans, por exemplo, e que é un conto de verdade,
porque de verdade hai no mundo máxico de cada día ese lugar que se chama Verducido,
e en Verducido esa escola soleada, e nesa escola soleada nenas e nenos que usan os lapiseiros ata que seconverten case en pulgas, e esas nenas e eses nenos teñen unha mestra que guarda os pulgalápis con agarimo un minuto antes de que se perdan brincando..."
Los Navegantes del Palomar
Prólogo ao Libro editado pola escola de Verducido:
" Vida dun lapis"
en Verducido hai unha escola soleada, e na escola soleada hai nenas e nenos
que usan os lápis ata que se fan case pulgas.
Un minuto antes de se converter en pulgas de todo, os deixan sobre a mesa;
e como aínda non son pulgas de todo e non brincan, a mestra gárdaos facilmente.
Pero como, anque non son pulgas de todo, se son algo pulgas,comezan a picar.
E a quen pica un lapis que é pulga?
Pois á imaxinación!...
E a pouco que rañemos na imaxinación, que sae?
Un conto!
Un conto como este que tendes nas mans, por exemplo, e que é un conto de verdade,
porque de verdade hai no mundo máxico de cada día ese lugar que se chama Verducido,
e en Verducido esa escola soleada, e nesa escola soleada nenas e nenos que usan os lapiseiros ata que seconverten case en pulgas, e esas nenas e eses nenos teñen unha mestra que guarda os pulgalápis con agarimo un minuto antes de que se perdan brincando..."
Los Navegantes del Palomar
Prólogo ao Libro editado pola escola de Verducido:
" Vida dun lapis"
martes, febrero 19, 2008
viernes, febrero 01, 2008
SALÓN DO LIBRO
Visitamos o Salón do Libro, onde nos reencontramos co noso traballo: "A colleita do mar".
A colleita foron unha ducia de contos individuais e colectivos e un libro que recolle as experiencias que vivimos no proceso deste traballo sobre o mar que se desenvolveu durante o 1º trimestre en tódalas aulas.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
